Even voorstellen... Gemeenteraadslid Anne van Berlo-van Ginneken

11 november 2025
Gemeenteraad

In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen op 18 maart 2026 willen we je voorstellen aan de raadsleden die zich inzetten voor onze gemeenschap. Ontdek wie ze zijn, wat hen motiveert en wat ze graag willen voor de toekomst van onze gemeente. Ieder raadslid kiest daarbij een bijzonder plekje in onze gemeente uit, een plek die voor hem of haar iets betekent.

Anne van Berlo-van Ginneken is 48 jaar en woont in Gemert. Ze is getrouwd met Arno en samen hebben ze twee kinderen: dochter Lieke, die studeert in Rotterdam, en zoon Lucas, die een mbo-opleiding volgt in Helmond. Anne groeide op in Gemert, volgde de opleiding Zorg en Welzijn en werkte daarna in het speciaal onderwijs. Sinds ze ziek werd, bouwde ze haar eigen EHBO-trainingsbureau op. Naast haar werk is ze actief als raadslid en fractievoorzitter. Voor dit interview koos Anne het plekje dat voor haar bijzonder is: het speelveldje aan de Hagenhof in Gemert.

Waarom heb je voor dit bijzondere plekje uit onze gemeente gekozen?

„Hier ben ik opgegroeid. We speelden hier elke dag buiten. ’s Avonds met de hele buurt honkbalwedstrijden. Eerst met de kleintjes, daarna met de groten. We bouwden hutten in de bomen en kwamen thuis onder de modder. Dat zijn voor mij de mooiste jeugdherinneringen.

Ik vind het belangrijk dat kinderen de ruimte hebben om buiten te spelen, vies te worden, risico’s te nemen. We zijn als ouders soms te beschermend, maar juist door te vallen en op te staan, leren kinderen. We moeten in onze gemeente blijven zorgen voor plekken waar dat kan.”

Waarom ben je raadslid geworden?

„Zeven jaar geleden had ik een vervelende ervaring met de Wmo-aanvraag van mijn eerste rolstoel. De manier waarop ik toen behandeld werd, raakte me diep. Dat moest anders. Ik wilde meepraten en meedenken over beleid. Ik begon met het geven van advies, maar ik doe niks half: al snel stond ik op de lijst en kreeg ik genoeg stemmen voor een eigen zetel.

Ik ben nu ook fractievoorzitter. Dat is soms lastig, want je draagt verantwoordelijkheid voor het hele team. Je wil collega’s beschermen, maar je moet ze ook de ruimte geven om te leren. Dat loslaten vind ik soms moeilijk, maar ik heb een fantastisch team en samen komen we er altijd uit.”

Als je één ding zou mogen veranderen in de gemeente, wat zou dat zijn?

„Ik wil dat iedereen in onze gemeente echt kan meedoen. Voor mensen met een beperking is dat nog lang niet vanzelfsprekend. Evenementen zijn vaak niet toegankelijk, toiletten ontbreken of ingangen zijn moeilijk bereikbaar. Het staat wel op papier, maar wordt in de praktijk vaak vergeten.

Daarnaast hoop ik dat we als samenleving weer wat vriendelijker worden. We mogen het met elkaar oneens zijn, maar laten we dat met respect doen. Tijdens corona zag je nog dat mensen omkeken naar elkaar. Dat gevoel van saamhorigheid mis ik nu soms. We hoeven het niet altijd eens te zijn, als we maar naar elkaar luisteren.”

Wat zijn je hobby’s?

„Sinds twee jaar doe ik aan zit skiën. Het is niet eenvoudig, maar ik haal er veel plezier uit. Daarnaast lees ik graag thrillers en sciencefiction. Andere hobby’s zoals gitaarspelen en volleyballen zijn helaas niet meer mogelijk. Toch probeer ik actief te blijven.

Ik probeer regelmatig te wandelen om mijn conditie op peil te houden. Het kost soms moeite, maar ik wil blijven meedoen. Thuis zitten is niets voor mij. Mijn gezin, mijn werk en de politiek geven me energie en zorgen ervoor dat ik mijn steentje kan blijven bijdragen.”